zondag 27 maart 2011

Dag 188, laatste dag terug naar Brugge ... snik!

De TGV staat klaar voor vertrek in Marseille St. Charles. Een kleine 6 uur zal ik in deze trein zitten.

Na een herstellende nacht heeft de wekker mijn doen opstaan en was het tijd te vertrekken. Eerst nog mijn ontbijt en dat van Geraldine en Mauricio gaan kopen (don cato heeft zijn dieet koekjes) en dan het finaal afscheid. De laatste keer afscheid deze reis!
Een dik half uur wandelen later stond ik in Marseille St Carles voor mijn trein (TGV 9860, Marseille St Charles 8h41 - Brussel-zuid 14h15, reservatie 28euro.) naar Brussel. Een ietwat saaie 5.5 uur durende rit, grotendeel aan 'hoge snelheden'. Net na de grensovergang tussen France en Belgie besefte ik heb ineens, het is voorbij ... de zes maanden zijn voorbij ... het is alsof het nooit gebeurt is! SNIK!
In Brussel zuid dan met de eerste aansluitende IC trein naar Brugge (IC trein naar oostende van 15h05) en tegen de late namiddag was ik terug thuis, 188 dagen na het vertrek hier in eind september.

HET EINDE
Gepost door op Geen opmerkingen:
Labels:

Dag 184 - 187, Marseille

Ik en Emmanuella in Marseille
De mooiste zon in de wereld te Marseille ...
Het eerste deel van de avond hebben Emmanuella en ik van een zeer rustiek cafeetje genoten.
Marseille ...







Niet alle winkels in Marseille zijn even traditioneel.

Ik, don cato (tegen zijn zin), Geraldine en Moricio die even poseren voor de foto.
The fat cat des huizes, don cato (Letterlijk meneer kat!) ...
Ingang tot een park

Gare Marseille St. Charles
De nieuwe tram van Marseille

Mijn aankomst in Marseille was zeer goed begonnen na mijn aankomst bij een vriendelijk Colombiaans koppel. Wat gebabbeld, gegeten, wat gelachen en kennis gemaakt met de 'fat cat' des huizes. Het klein maar gezellig appartement in het centrum van de stad, met een zonnig terras als er zon is, is ook leuk. Na de middag nog mijn reservering gekocht voor de TGV terug naar Belgie op de 31ste, internet en de dag zit er op.

De volgende ochtend sloeg het noodlot toe, een infectie van de maag. Na de middag hebben mijn hosts dan maar een dokter gebeld en tegen de later namiddag was de diagnose gesteld en een grote zak medicatie gekocht. Conclutie, ik zal Marseille eens moeten overdoen.

Vandaag, mijn voorlaatste dag in Marseille, een prachtig zonnige dag, voel ik mij al iets beter maar nog steeds geen energie voor de stad.

Mijn laatste dag in Marseille ben ik al hersteld na twee dagen ziekte. Met een prachtige zon als motivatie ben ik deze morgen erop uit getrokken toch nog iets te zien van de stad. Marseille is een stad met weinig groen maar met veel variatie. Er is niet zoiets als een arm deel en een rijk deel van de stad maar meer een afwisseling. Je kan in een straat lopen met aziatische en arabische winkels en de volgende straat is er eentje met al de dure gekende westerse dure winkels. Dit met de vele terasjes en mensen die genieten van de zon geeft een aangename sfeer.

Na een siest heb ik nog een gezellige avond met Emmanuelle gespendeerd. Een goedlachse persoon (Het woord Dame mocht ik niet gebruiken!) met een positieve kijk op het leven en van iedere dag probeert maximaal te genieten. Moet ik ook nog volledigheidhalve vermelden dat haar kennis van de lokale cafeetjes en terrasjes van Marseille is indrukwekkend! Voor de laatste avond van mijn zes maanden durende reis is dit een prachtige afsluiter ...
Gepost door op Geen opmerkingen:
Labels:

woensdag 23 maart 2011

Dag 182, Le Train Jeune


Deze morgen heb ik vroeg moeten opstaan, met de alarmclock natuurlijk, om mijn trein te kunnen nemen in Perpignan gare. Met een opkomende zon ben ik vertrokken met trein ter 877653 van 7h42. Tegen 8h31 kwam na in slaap gevallen te zijn deze trein op tijd aan in Villefranche Vernet-les-Bains, het einde van het normaalspoor en het begin van het smalspoor van le Train Jaune. Ik had het geluk op modern zwitsers, pas aangekocht rollend materiaal te zitten voor de drie uur durende rit naar la Tour-de-Carol. (Villefranch 8h50 - la Tour-de-Carol 11h51) Deze trein volledig gevuld met toeristen, o.a. een grote groep luidruchtige gepensioneerde fransen, reed aan een tergend langzame ritme over en tussen de bergen. Enkele stationnetjes zijn recent gerenoveerd en de rit op het enig modern materiaal kon niets veranderen aan de staat van het spoor. Het spoor is simpel weg volledig aan vernieuwing toe en nog wel dringend ook. Ondanks de snelheid van 30 km/h ben ik met alle andere passagiers bijna constant heen en weer geschokt op het treintje wegens het slechte staat van het spoor. Totaal niet confortable en qua veiligheid ... geen commetaar! Eenmaal aangekomen in la Tour-de-Carol heb ik de korte wandeling tot het dorpje gemaakt en hier genoten van de oorverdovende stilte, een zin moment.

Op de opnieuw drie uur durende terugweg natuurlijk al dezelfde toeristen, (la Tour-de-Carol 15h05 - Villefranche 18h03) ook de luidruchtige groep gepensioneerde fransen! In Villefranche-Vernet-les-Bains opnieuw de 'grote trein' tot Perpignan (Villefranche 18h28 - Perpignan 19h12) en na zonsondergang stond ik vermoeid maar tevreden terug bij Ania en Yannick. Mijn belevenissen deze avond is voor het bericht van Perpignan.

Gepost door op Geen opmerkingen:
Labels:

zaterdag 19 maart 2011

Dag 181 & 183, Perpignan

Laatste avond, feestje ter aanleiding van het komende huwelijk ...

Perpignan by night ...
Ania en Lulu, oooooh



Ania stond mij op te wachten in het station van Perpignan en even later stonden wij in het kleine maar gezellige appartement van hen in het centrum van de stad. Onze eerste kennismaking was best gezellig, goede homecooking, gezellig biertje, intense babbel en uiteindelijk ben ik na een douche uitgeput met Lulu in bed in slaap gevallen. Voor een klein hondje weegt Lulu verbazend veel!


Mijn eerste volle dag in Perpignan heb ik gebruikt om de stad beter te leren kennen. De nodige info gekomen in het station voor de volgende dagen, gezellige pleintjes, een oude stadspoort, de rivier door de stad, de arabische wijk en de markt, de indrukwekkende kathedraal, enz. Perpignan is een kleine stad maar ik heb hier toch op een langzame manier een volledige dag kunnen vullen. Over de middag heeft Ania samen met mij gaan eten en daarna nog een korte rondleiding gegeven. Het enige spijtige is dat het koningklijk paleis gesloten was voor renovatie. Nog wat eten en vooral drank gekocht voor de avond zodat we niet droog zouden vallen! Opnieuw homecooking en intense babels, gewoon gezellig.


De tweede avond heb ik, na een dag op de Train Jaune (zie bericht la Train Jaune) een gezellige avond 'gepokerd' met Ania, Yannick en hun vrienden. Gelukkig was ik niet de eerste die zonder fiches viel, een imposant resultaat voor iemand die voor de eerste keer poker speelt! Alles samen een gezellige een bijzondere ervaring voor mij. Een pokerface heb ik nog niet maar ik was absoluut onder de indruk van de fototjes op de fiches, zie foto's!!!


Mijn laatste dag heb ik na lang uit te slapen eerst gezellig ontbeten met Ania, Yannick en Lulu. Dan naar het strand buiten Perpignan om Lulu eens goed te laten spelen, geniet duidelijk van het strand. In een lokaal restaurant heb ik de kans kunnen benutten om verse oesters te eten met een glas wijn voor een goed prijsje. Ania en Yannick doen dit uitstapje regelmatig op zondag. In de late namiddag hebben we dan de inkopen gaan doen voor het 'groot' feest deze avond. Omdat Ania en Yannick volgende maand gaan trouwen in Polen hebben ze alle vrienden en familie uitgenodigd om dit te bespreken. Sushi, veel drank en wat versnaperingetjes staan op het programma. Zonder veel problemen werd ik in de groep opgenomen en hebben we er sañen een gezellige en vermoeiende avond van gemaakt. Ik heb zelf nog een nuttige taak kunnen uitvoeren, nl. de fotograaf van dienst.


De volgende ochtend ben ik dan na een ZEER korte nachtrust wegens het vroege uur van het feestje en het zomeruur, + 01h vroeg opgestaan en trein Ter 87504 van 08h04 genomen naar Marseille st charles. Marseille is voor het volgende bericht ...

Gepost door op Geen opmerkingen:
Labels:
Abonneren op: Posts (Atom)