Dag 01, van het Venetië v/h noorden naar Venetië ... in Italië

Dag 01, het vertrek vanuit Brugge (Foto) tot eind maart / begin april 2011. Het is toch even zuchten ... zucht! Gelukkig ben ik vertrokken met een zware verkoudheid en was ik te ziek om aan iets anders te denken dan ziek zijn!
Trein 01, nr ?? van 10h34 uit Brugge naar Kortrijk. Een compleet normale treinreis was het niet van een andere schotse backpacker op weg naar huis. Uiteindelijk is hij met mij meegelift tot Lille Flandre.
Trein 02,nr ?? van 11h27 uit Kortrijk naar Lille Flandre. weeral een doodnormale treinreis waarbij de Scotse toerist (Hello Scottisch tourist if you read this ...) nog wat over zijn voorbije reizen verteld heeft.
Dan te voet naar Lille Europe met 30 kg en ziek, de eerste fysike test. Daar een reservering voor de eerste TGV naar Paris Nord gekocht voor 1,5€!
Trein 03, nr 7254, van 13h24 uit Lille naar Paris Nord om 14h26. Ook hier een vlotte saaie Europese treinreis zoals er zo vele zijn. Aan het uizicht had ik ook al niet veel aan 300 km/h ... zoef en t'was voorbij!
Metro 01, van Paris Nord met metro 4 en overstap op metro 14 tot Paris bercy.Een uur later was ik er, waarschijnlijk het kleinste station van Paris. Even dacht ik, "laat ik de bagage achter en verken de stad een beetje". Tja na een uur rondlopen met 30 kg had ik nog niets gevonden en het opgegeven. Uiteindelijk vier uur gewacht op mijn nachttrein in de wachtzaal (Foto). Te zien aan de bewapende soldaten (??) zat ik hier wel veilig! Straf om te vroeg te vertrekken, niet?
Trein 04, nr EN 221 van Paris Bercy naar Venezia S.L.. Dacht ik opnieuw een saaie Europese nachtrein tegemoet te gaan, wel ik was eraan vioor de moeite. Een Franse toeriste (Vriendelijk maar zeer stil), drie italianen en een verstekeling. Ja, ge leest het goed, een verstekeling. Ongeveer een uur na vertrek waren wij (eindelijk) geinstalleerd, de Italianen deden wat moeilijk. Ik kon uiteindelijk gaan slapen, dacht ik? Eerste dacht ik te dromen maar na enkele uren kon ik het gefriemel onder mijn bank niet meer negeren en trok ik mijn bank omhoog en ... er kwam een verstekeling uit gekropen! Hij bedankte mij, smeet zichtzelf op de bank naast mij (Toevallig vrij?) en ging slapen. En dacht ik al bijna alles meegemaakt te hebben.
De volgende ochtend, prachtige zonsopgang, mooi landschap, de meeste passagiers stapten uit voor mij en maar een uur vertraging bij aankomst.