De kamers van mijn hotel, swiss canal hotel, zien er beter uit dan de hevel en de lobby. Ik heb 270 pond betaald voor drie nachten. Mijn kamer met badkamer, helaas zonder warm water (Vertaal koude douches!), is best aangenaam. Gelegen in een zijstraat (Vertaal minder straatlawaai!) en met een onvoorstelbaar aangenaam bed heb ik in maanden niet meer zo goed geslapen. De lift verdient vermelding (Foto), een waar museumstuk die met ruime marge niet voldoet aan europese normen! Een waar plezier deze te gebruiken ...
De eerste indruk van Alaxandria zijn de vele Flamiganten hier! De straten zijn gevuld met taxi's, meestal lada's maar ook oude peugo's met de deuren in knalgeel en de rest in zwart geschilderd! Natuurlijk rijden zij zoals iedereen al toeterend rond. Het verkeer lijkt minder en minder gevaarlijk voor mij, ik durf hier al de straten oversteken waarbij ik de auto's doe remmen. enkel deze die toeteren geven aan niet te wellen remmen? Vooral na zonsondergang wordt het moeilijker omdat veel zonder lichten rijden.
De egyptische spoorwegen doen hun uiterste best met enkele nieuwere snelle trein, maar het netwerk is duidelijk gebouwd tijdens koloniale tijden en wordt rijvaardig gehouden ... euh ... maar ook hier niet volgens europese normen. De vele lokale trein rijden met open deuren en mensen hangen tijdens de spits met trosjes rond de deuren, op de buffers en overal waar je maar kan bedenken ... net zoals op TV. Ook het sneltramnet stamt uit deze tijd en ook de trammetjes, sommige bestaan uit drie rijtuigen, rijden met open deuren al rammeland tussen het drukke verkeer. (Blijkbaar zijn werkende deuren te kostelijk om te onderhouden!)
De eerste volle dag in Alexandria moest ik eerst noodzakelijke administratieve handelingen doen, treinticketten kopen. Gelukkig zijn er aan de loketten in het station voor de middag zo goed als geen klanten wat het mij gemakkrlijk maakt. Er is zelf een "sleeping car office" in het 1ste en 2de klasse lokettenzaal. In afwachting van de opening van dit lokaal, oficieel om 09h30, heb ik maar het romeins theater om de hoek gedaan. Dit half opgegraven theater is absoluut zijn 20 pond niet waard. Zoals alle toeristische plaatsen ook hier eerst zware beveiligingen met metaaldedectoren e.d. en kon ik hier wat rondlopen. Van het station en terug heb ik er toch een klein uur van kunnen maken, de site zelf is nauwelijks een half uur waard.
Toen ik kort voor 10h00 aankwam werd het "sleeping car office" net open gedaan. Een vriendelijk (natuurlijk gesluierde) dame heeft mij op een zeer vriendelijke manier geholpen. Eerst in het engels en toen het duidelijk werd dat ik Belg ben, vroeg zij om verder in het frans te praten. Haar frans is namelijk beter dan haar engels. Buiten de noodzakelijke conversatie betreffende de ticketten was zij geinterreseerd in Belgie. Dat ons kleine landje uit drie taalgebieden bestaat en 5 regeringen heeft was een absolute shok voor haar. En maar denken dat Egypte problemen heeft ... . I khad graag een slaaptrein genomen Alexandria - Luxor maar alle slaaptreinen tussen alxandria en Cairo rijden momenteel niet meer. Dus een extra overstap te Cairo Ramses, mijn slaaptrein vertrekt blijkbaar uitzonderlijk te Ramses en niet te Gizes?
De rest van de dag heb ik met de sneltram nog een modern winkelcomplex bezocht voor pijpfilters (Zie voorgaande berichten ...) wat een verloren trip bleek. De twee kilometer met de tram duurder een dik half uur, maar wat een ervaring ... en dit voor het luttele bedrag van tweemaal 0.25 pond of tweemaal 0.3 euro! Tweemaal omdat ik eerst in een tram zat die halfweg stopte. Omdat ik toch al in de richting was ben ik dan maar langs de kust verder gewandeld tot de Montazah palace gardens. De twee kilometer waren zwaarder dan ik dacht in de hete zon en met de zeer drukke kustweg naast mij. Dit koloniaal complex, te bezoeken voor 6 pond, is een relatief oase van rust in het drukke Alexandria. Om terug ter keren dacht ik zo waarom niet de trein. De vele stoptreinen die uit Alexandria vertrekken, tijdens de spits overladen met trosjes mensen rond, tussen en ... euh ... eigenlijk overal mensen, stoppen net buiten het complex. Toen ik het enige perron wat verkende, een zeer onvriendelijke dame aan het loket van mij af moest weren stopte er eentje die in de goede richting reed ... hoopte ik. Ben dan maar over de sporen gesprongen en op deeze trein. De trein en vooral het interieur zijn hier werkelijk herleid tot de basis. Deuren sluiten niet meer, verlichting is er nog, maar dan meer het idee, en net zoals in de (snel)trams loopt er iemand rond waar je kan betalen. De trein is duur, nl 1 pond of 015 eurocent. De afstand van 5 kilometer duurder meer dawn een half uur, na een tijdje begon ik te denken dat ik op de verkeerde trein zat .. richting Cairo. Gelukkig waren er veel verkopers, bedelaars en ander vermaak op de trein om mij wat af te leiden. Was doodmoe toen ik terug was in mijn hotelkamer ...
de volgende dag besloot ik de Bibliotheque Alexandria, voor 10 pond te bezoeken. Een korte wandeling van mijn hotel, onderweg nog ontbijt gekocht en gegeten maar vraag me niet wat, is dit ultra nieuw gebouw meer de kaft dan de eigenlijke boeken. Er zijn nauwelijks 1 miljoen boeken in dit imens gebouw en de vele rekken zijn dan ook maar 1/3 gevuld. Maar ik moet toegeven dat dit prestige project een prachtig gebouw opgeleverd heeft. Aan de grote massa groepen met toeristen die vanaf 12h00 massal toekomen kunnen zij hun gebouw betalen met de toegsangsticketten. De massa toerbussen aan de inkom is gewoon impressionant! Massatoerisme met de grote M. Ook in de reportage van Jan Leyers op canvas (http://www.canvas.be/dewegnaarmekka) komen de lege rekken ter sprake.
Om mijn dag verder nuttig op te vullen heb ik nog het fort Qaitby bezovht. Ik ben met de tram van Alexandria bibliotheque tot de vismarkt (Net naast het fort) gereden maar door het verkeer deed ik er te voet, toen ik terugkeerde, even lang over! Het fort vond ik de 25 pond ook niet waard. Recentelijk gerstaureerd is er hier weinig te zien. Het zicht op de zee en de stad zijn wel mooi. Moet nog vermelden dat een van de agenten van de toeristenpolitie mijn foto welde nemen met het fort. Naturlijk vreog hij hiervoor geld ... wat ik niet gegeven heb. Kan het niet genoeg zeggen, maakt het ze niet gewend dat de domme toerist altijd geld geeft!
Mijn laatste dag, na mijn gebruikkelijke foul als ontbijt op de hoek (Foto's niet toegelaten!), vond ik als toerist niet kunnen alexandria bezoeken zonder het Alexandria nationaal museum gedaan te hebben. Dit kleine museum, waar ik 35 pond voor moest betalen, heeft inderdaad een mooie selectie. Hier wordt een algemeen beeld gegeven van de geschiedenis van deze stad. Als afsluiter voor ik mijn rugzak meeneem naar het station heb ik nog foul en Falafel gegeten en fanta gedronken te mohamed ahmed restaurant. De twee meest typische gerechten van de arabische wereld en dit samen voor 13 pond.
Alles samen is Alexandria een vuile stad, duidelijk te merken aan de straten met overal vuiligheid en alles wordt constant bedekt onder een laagje fijn stof. Ook is deze stad zeer vermoeiende, vooral het druk chaotisch en zeer luidruchtig vekeer zijn hier schuldig aan. Conclutie, ik ben blij deze stad gadaan te hebben, maar deze stad vraagt veel energie van mij en ik ben blij (weeral) te verhuizen naar een volgende stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten