maandag 13 december 2010

Dag 78 & 79, Van Cairo naar Jeruzalem.


Woensdag reeds mijn busticket voor de nachtbus van Cairo Gateway (22h00) naar Taba te vertrekken op zaterdag 11 december. Voor het luttele bedrag van 80 pond.
Na vlot te voet en met de metro van het appartement tot het 'flashi' busstation Cairo Gateway kon hier effe wachten. Ik zit hier terwijl alle andere op het afstuderingsfeeste van de muziekschool zitten ... zucht. Na alle slechte ervaringen als toerist kon ik nu ervaren hoe aardig de mensen zijn. Toen ik al een tijdje neerzat kwam een locale (gesluierde) dame naar mij. Toen zij mij niet begrijpt en omgekeerd haalde zij een bewakingsagent erbij. Bleek dat zij vermoede dat ik op de verkeerde plaats zat en ze wijsden mij naar het juiste deel van de wachtzaal. Hartverwarmend niet ...?
Het valt mij ook op dat alle locals met vesten, mutsen gekleed zitten en ik ... in een T-schirtje!

De busrit tot Taba verliep redelijk saai, weinig checkpoints, enkel eentje net voor Taba. Om 05h00 stonden wij, ik een nerveus Brasiliaans koppel en nog een andere toerist in het busstation. Het grootste probleem was het ontbreken van de verwarming in de bus! Het is nog een gemakkelijke paar honderd meter tot de grens lopen van hier. En de Brasiliaan ging de buschauffeur 5 pond p.p. betalen en nog later aankomen.

De grenscontrole begon vlot, de Egyptische zijde een zegeltje van 2 pond, kaartje invullen, scanner, enz. Aan de Israeli zijde begon het vlot, eerste mijn rugzak paar maal door de scanner waarbij ongeveer alles eruit gehaald werd. Aan de paspoortcontrole was het prijs! Ik werd aan de klant gehaald natuurlijk door de stempels van Libanon, Syrie enz. Uiteindelijk werd ik 4 uur vastgehouden, eerst was het een "normal procedure" maar uiteindelijk werd ik drie maal ernstig en op zeer onvriendelijke manier ondervraagd met de meest idiote vragen natuurlijk. Geen gsm nummer, geen vaste bestemmingen in Israel en niet per vliegtuig reizen. Vertaal zeer verdachte persoon. De laatste ondervraging per telefoon (!) werd letterlijk gezegd : "listen very carefully (komt vast uit allo allo ...) because we are considering refusing U to Israel". Dan de onvriendelijke dame this is not good, it is going to take a lot of time. Toen ik begon in slaap te valen kregen ze waarschijnlijk door dat hun blufpoker effect miste en werd ik uiteindelijk 'vlot' afgestempeld. Tja, rondje toerist pesten is toch leuk ...

Nog mijn resterende ponden en een deel dollars gewisseld in shekels aan een goede rate en dan naar het busstation te Eilat. De taxi aan 40 shekel (!) deed het in 10 minuten en de chauffeur beweerde dat het absoluut noodzakelijk was om de kans dat ik van Al kaida ben uit te sluiten. Ja, ik zal eerst verdachte stempelsd in mijn paspoort verzamelen en dan proberen Israel te infiltreren! Zo zie je maar, dat mensen vaak wellen geloven wat ze wellen geloven ...
De Brasilianen zaten ook nog te wachten in het busstation Eilat, de bus 07h00 was volgeboekt. Samen hebben we op de bus 10h00 naar Jeruzalem genomen voor 73 shekel p.p.. Israel heeft duidelijk een modern goed georganiseerd bussyteem, gemakkelijk te gebruiken. De bus reed langs de dode zee, maar het was hier weinig aangenaam. Dit deel van Israel is letterlijk donker door een zandstorm. Overal zand tussen en alle mbedolven onder zand. Mijn witte kousen zijn, ook door Cairo letterlijk bruin gekleurd door het zand!
Na een grondige controle met detectoren mochten we van de bus het centraal busstation binnen en kon ik mijn weg naar Citadel hostel vinden. In Jeruzalem reed de nieuwe light rail verbinding nog niet (Vertaal de nieuw tram) maar gelukkig werd ik door een andere toerist met de stadsbus (18) naar het centrum geleid. Dit tijdens een zware zandstorm over de stad, nog geen 10 graden en ik in mijn T-schirt. Vandaag heb ik 'dikke' kleren uitgehaald en mijn 'zomervest'! Maar het zal nog niet genoeg zijn.


Mijn eerste indryukken van Israel zijn, gerganiseerd, proper (Geen vuil en overal vuilbakken ...), overal Russisch door de vele immigranten en de dagelijkse kosten zijn enorm hoog. Een volledig andere wereld zeg maar ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten