Dag 108, trein IC723 van Salerno (10h33) naar Palermo (19h24)

De middellandse zee ...

Mijn rijtuig geparkeerd in de ferry

Tweede maal straat van Messina

Messina

Het einde van de dag op trein IC723

Voor de ondertussen al 50ste trein deze reis heb ik gisteren in het station van Salerno mijn reservering gekocht voor 3€ dankzij mijn ontvangen FIP ticketten. Dit is 42€ gespaard, niet slecht. Natuurlijk welde mijn Italiaanse collega nog 30€ aanrekenen maar door nog een papier of twee met FIP erop voor hem te gooien werd dit enkel reservering voor 3€, de juiste prijs!

Deze morgen had ik meer dan voldoende tijd om voor de laatste keer dat lekker ontbijt te nuttigen voordat ik wat aankopen deet in de stad. Een fles water, enkele broodjes, enkele sneetjes smeerkaas, een tube tandpasta en een probleen van gisteren opgelost. In mijn zoektocht naar bovenstaande artikelen paseerde ik een zeer klein winkeltje met tabakprodukten. In de optiek bijna zeker nutteloos liep ik binnen en zag daar 'tabakstampertjes' (Ik weet ondertussen nog altijd niet de coorrecte technische benaming ...) liggen in de vitrine! Voor twee europ per stuk heb ik er meteen twee gekocht, tegen dat ik weer eentje verlies ... .
Het lijkt wel of dat samen met de prachtige zonsophang deze morgen alle problemen (voorlopig) van de baan zijn en het tweede deel van mijn reis nu echt kan starten.

Eenmaal in het station van Salerno reed de trein bijna stipt op tijd binnen (We zijn in Europa ...), geen HST of iets dergelijks maar een comfortabele klassieke trein met getrokken couchetterijtuigen. In mijn coupe zat iemand te tokkelen op zijn PC en eentje met zonnebril (Ook in de vele lange tunnels ...!?!) en twee ZEER grote valiezen constant te GSM'en. Kort gezegd, een beetje een saaie rit waarbij ik enkel het landschap en de overtocht van de straat van Messina had om voor verstrooing te zorgen.
Toen wij aankwamen te Villa San Giovanni werd de loc losgekoppeld en minuten later reed een dieseltje ons van het perron via een zijspoortje vlot op de ferry. Op de ferry werden onze rijtuigen aan de electriciteit gekoppeld maar niet verankerd. Wel confort maar geen veiligheid, tja ... De overtocht was een aangename onderbreking, konden we even op het dek lopen, kreeg ik een koffie van mijn even niet GSM'ende coupegenote en gewoon lekker uitwaaien. Dit is de tweede maal dat ik over de straat van Messina vaar, al is het nu in een andere richting. Alles samen stonden we na aankomst aan het perron van Villa San Giovanni en van vertrek van het perron van Messina in een klein uurtje, zeker niet slecht voor Italie!
Een uurtje later stapte mijn laatste coupegenote af in Barcellona en al snel ging de zon onder en kon ik in eenzaamheid de laatste uren sporen tot Palermo Certralne. Van Palermo C. stond ik in minder dan een half uur aan de deur van hostel casa di amici, verder in volgend bericht ...