maandag 1 november 2010
Dag 36 en 37, Aleppo (Haleb)
Direct na aankomst met de trein ben ik te voet richting hotel Al gawari getrokken. Buiten het park ben ik drie Belgische motars (Foto) tegen het lijf gelopen.Zij stonden net op het punt te vertrekken. Zij doen blijkbaar een rit Belgie - Jeruzalem. Vriendelijke mensen, een beetje gefrustreerd en vermoeid dat zij overal bedrogen en misleidt worden. Wij maar afscheid genomen en met een waarschuwing van mijn landgenoten ben ik dan verder op weg gelopen naar mijn hotel. Na een korte zoektocht en met de hulp van een lokale man ben ik uiteidelijk op de juiste plaats gearriveerd. Niet dat dit een echt probleem mocht zijn, ongeveer ieder gebouw in deze wijk is een hotel. Voor 700 Syrisch pond (11.5euro) heb ik dan maar een kamer met (zeer kleine badkamer) genomen. Nogal duur voor Syria, maar ja. Ondertussen heb ik nog geen geld, na ongeveer de volledige ochtend alle geld automaten getest te hebben die ik zag (een dozijn ...) heb ik een hotel gevonden die geld wisseld tegen een goede rate. De overschot van de Lyra en 50 dollar heb ik dan gewisseld voor ongeveer 5000 pond.
Na de middag kon ik dan eindelijk eten en daarna een bezoek aan het station. (Foto's) De dame aan het info loket sprak goed engels en in geen tijd had ik alle info voor de volgende stappen. Natuurlijk heb ik nog even rondgelopen tot na een kwartier het stationspersoneel ZEER nerveus werden, vooral de foto's, en na een tweede interventie van hen tweege (in gebroken engels) werd het tijd om te vertrekken! Maar het grootste geluk voor mij was de ATM in de hal, die gaf wel geld in splinter nieuwe briefjes van 200. Ik heb maar vlug 10000 pond afgehaald ... een voorraad.
De rest van de dag heb ik nog even rond de citadal gelopen (Foto's) en bewonderd onder een palmboom (Rond de citadel en de soek verschijnen er meer en meer dure en grote hotels ...) en mijn plicht gedaan ... postkaartjes gekocht en gepost voor de deur (Foto), met zegels toch een investering van 15 euro!
Als afsluiter nog gezellig nagekeuvelt en eentje gerookt met de uitbater en Nicole zijn australischeverloofde. Volgens haar slaan Syrische mannen naar vrouwen maar lopen ze weg als zij terug slaat (Doen Syrische vrouwen blijkbaar niet ...), is onderwijs en geneeskunde gratis en van een hoge standaard, ik heb enkele zaken bijgeleerd i.v.m. visa Syrie (zie onderdeel visa van deze blog ...) en ik loopt al de hele dag verkeerd - sinds vandaag is het winter uur - en ik wist dit niet! Dat de zomer voorbij is heb ik gemerkt vanacht, het was berekoud ... en de dekens van het hotel zijn allemaal in de was.
De tweede en laatste dag ben ik begonnen met de citadel (150 pond) te bezoeken, een ware aanval op de geheugenkaart van mijn camera. Maar de citadel en de soek zijn in transformatie tot "tourist country". Zo was er een groep, een van de vele, met een vlaamse gids, duidelijk accent! Omdat de toer naar de dode staden via mijn hotel maar niet schijnt te lukken heb ik tegen de middag de knoop doorgehakt en heb ik in het treinstation een ticketje naar Lattakia gekocht voor morgen. Een vriendelijke dame aan het loket, die wat gebroken engels sprak, heeft eerst mijn paspoort aan een ander loket in de PC ingevoerd, en dan een ticket geregeld voor 135 pond op de sneltrein. Vertrek morgen vroeg om 06h00 en zeker om 05h30 inchekken! M.a.w. vroeg opstaan morgen.
Om de dag te vullen heb ik nog even de kristelijke wijk ontdekt. (Foto's) Helaas waren alle kerken en winkels gesloten zondagnamiddag maar ik heb toch een beeld gekregen van deze wijk. Recent wed en wordt deze wijk gerenoveerd, vind je 'echte' restaurants en is er keuze tussen een rooms katholieke kerk, grieks orthodocs, armeens kerk, enz ... . Er lopen zelf nonnen rond in deze wijk, verrast ... ik wel voor Syrie?
Aleppo is een vermoeiende stad, opdringerige schoenpoetsertjes en bedelaartjes - vooral in parken en rond de citadel, het verkeer is een allegaartje van gele taxis en stadbussen. Iedere keer ik moet oversteken is het van 'raap je moed samen', tussen het rijdend verkeer lopen en als alah het wel kom ik tot de overkant. Reizen is altijd een beetje avontuur ... et zal wel de cultuurshok zijn die mij parten speelt, de combinatie gesluierde / niet gesluirde vrouwen, mannen in lange gewaden, chaotisch verkeer, moskees en alcohol winkels, zwarte boerka-s (zag er zo'n eentje met enkel de ogen blood vandaag die in een grote stand met enkel gekleurde BH's aan het snuisteren was ... is toch wennen voor mij!)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten