Gisteren, tijdens mijn luie dag, mijn ticket gekocht voor de bus van 10h30 uit Hama voor 140 pond.
Na een rustige start deze ochtend, ontbijt gekocht 40 pond in de straat, nog afscheid met verschillende mede backpackers te Riad en ik was te voet weg met mijn rugzakje.(Het mij trouwens op dat Hama geen moderne stadsbussen heeft ... enkel taxis en microbussen ...)
Aan de praat geraakt met een Slovaaks koppel in het busstation van Hama en deze avond zullen we samen eten en met Marleen en Rob die ik ontmoet heb te Lattakia. De busrit via Homs, duurde meer dan drie uur en vooral het tweede deel door de woestijn was eentonig. Halfweg tussen Homs en Palmyra was er een splitsing met twee mogelijkheden, Palmyra of Bagdad. (We zijn namelijk maar enkele uren verwijderd van de Iraakse grens ...) Een ideetje voor de volgende reis ...
Mijn eerste indruk en ervaring van Palmyra is negatief. Iedereen wil verkopen en probeert je erop te leggen, een echte schok in vergelijking met andere plaatsen in Syria. Alle kinderen komen, soms in hele gorden, mij bestormen ... "Hello" ... "Money" ... niet altijd leuk. Op straat probeert iedereen te verkopen en inderdaad taxiverkopers proberen je bij 'hun' hotel af te zetten want de andere zijn bad. Met ons drie hebben wij uiteindelijk 50 pond betaald voor een rit van 5 minuten, toch een beetje te veel, maar vele toeristen betalen naar verluit veel meer. Wij hebben het museum gekozen als afzetpunt ... lekker neutraal! Deze middag heb ik mijzelf helaas laten bedriegen door 450 pond (= 7 euro) te betalen voor 2 flessen water, een grote fles douchegel (Ja, ook met kort haar ...) en een pakje lotus koekjes ... ben nog steeds kwaad op mijzelf!!! Alles samen heerst er hier absoluut geen aangename atmosfeer, m.a.w. gewoon de site bezoeken en weg ...
Mijn hotel, hotel sun, is basis en eenvoudig maar net. Opletten want het kaartje in L.P. Syria & Lebanon is niet correct ... net zoals de Hollanders heb ik verschillende malen moeten rondlopen want de lokalen geven geen betrouwbare hulp. Ik heb de dorm in de kelder gekozen voor 400 per nacht. Later zal ik nog het ontbijt erbij nemen voor 100. Volgens de berggeit en de hond (Ge weet wel de Duitsers van in Hama zitten net zoals Marleen en Rob ook in hotel Sun ... t'is een kleine wereld) zijn er veel slechtere en duurder hotels hier. Gelukkig is hij een dokter, want Rob is ziek met koorts en hij heeft hem onderzocht en goede raad gegeven. (Als je dit leest Rob, zou je al beter moeten zijn ...)
Toevallig ook kennis gemaakt met een Slovaaks koppel en wij zijn samen met de Hollanders en later met een (ander) duits koppel, Mith en Liesbet, vaste klanten geworden in restaurant Casa mia, op aanraden van de Duitsers. Wordt een beetje internationaal niet? Voor 400 / 450 p.p. kregen wij een uitgebreid en gevarieerde maaltijd met o.a. kameelvlees en gevulde augurk. De beste maaltijd in eeuwen voor mij!
De tweede dag hebben Rob, Marleen en ik de ruines verkend ook met zonsondergang ... absoluut onbeschrijflijk prachtig. Na zonsondergang hebben wij samen met het Duits koppel nog verbroederd met de Belgische familie (www.septavivre.be, Belgisch gezin met 5 kleine kinderen die naar zuid africa rijden met hun vrachtwagen, vind ik moedig! Zeker als je weet dat zij maar enkele weken genomen hebben om alles voor te bereiden.) Wat een toevalligheid zij hier ook tegen te komen. Natuurlijk nog een fototje van ons samen met een verkoper en hun 5 uitgelaten kinderen.
Helaas was het dan tijd om afscheid te nemen van Rob en Marleen ... snik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten