Ondertussen de 32 ste trein deze reis op de eerste van een nieuwe maand. Vertrek 06h00 te Aleppo maar ik moest een half uur eerder zijn voor incheck. Blijkt dit eigenlijk nutteloos te zijn. In de bijna verlaten stad Haleb om 4h30 is het opvallend hoeveel voorbijreisende taxis er toeteren naar mij. Onopvallend naar het station wandelen met mijn dertig kilo is een verloren poging.
Eenmaal in het station is het personeel (Massaal aanwezig zoals veiligheidspersoneel in burger met pistool achter de broeksriem, vele kuisers die weinig kuisen, personeel aan de loketten die nog het meest werken, ...) vriendelijk en hulpvol en was ik de eerste op de trein.
De snelle trein, 135 pond in tweede klasse, is inderdaad modern met airco, TV en nog sneller ook dan de bus! De rit duurde een dikke twee uur maar was in een zucht voorbij.
Dat Syrie niet een `off the beaten track' bestemming is bewijzen de massaal aangevoerde busladingen toeristen en enkele toevallige ontmoetingen. Gisteren toen ik mijn ticketje kwam kopen stonden er twee westerse dames ook hun ticket voor Lattakia te kopen. Op de trein voor mij stapte er een andere backpacker op natuurlijk ook met de bijbel (L.P.) in een zijzakje van zijn broek.
Het viel mij ook op dat dezelfde Italiaanse constructuur de nieuwe HST treinen en diesel stoptreinen voor Turkije gebouwd heeft en ook deze nieuwe moderne dieselstellen van Syrie gebouwd heeft. Hoe klein de wereld niet is en hoe de geschiedenis zich herhaalt ...
Eenmaal aangekomen in het station wachte er een gorde taxisbestuurders de aankomst van de trein op aan de poort. Natuurlijk trok een westerse toerist direct de aandacht. Na deze horde te doorbreken heb ik de dikke kilometer tot hotel Safwan gewandeld en dit zonder te veel de weg kwijt te raken. Verder zie bericht Lattakia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten