Eergisteren reeds mijn busticket gekocht (Wegens geen spoorlijn ...) voor de bus van 09h30 uit Split naar Mostar in Bosnie-Hercegovina voor 114Kn. Toen ik later wilde opstappen moest ik nog eens 12K betalen voor mijn rugzak op de bus!
S'ochtend eerst nog ontbijt gekocht in een van de vele bakkerijtjes rond en in de markt. Helaas was Zelda nog niet terug toen ik uiteindelijk vertrok maar ik heb de sleutels afgegeven aan nieuwe toeristen die pas aangekomen waren.
Het eerste deel van de rit tot Ploce volde de bus de kust van Croatie. Buiten het adembenemend zicht (Foto) vanop de hobbelige en kronkelende weg met de vele dorpjes valt enkel een zwaar verkeersongeval te melden. Kort na Ploce gingen we weg van de zee en al snel stonden we aan de grenspost met Bosnia-Hercigovina. Tja grenspost is dit nauwelijks te noemen, een lap asfalt, enkele containers, een politievoertuig "Donated by the EU" (Foto) en een slagboom. In de bus werd vluchtig enkele paspoorten en pasjes bekeken ... en dat was het.
Twintig meter voorbij de grenspost beslisten de buschauffeurs tot een kofiepauze!
Het laatste deel van de rit tot Mostar is het landschap duidelijk ruiger en droger dan aan de kust van Croatie. Ook de eerste minaretten, broederlijk naast kerktorens, kwamen boven.
De eerste indruk van Mostar is die van een wat verwaarloosde stad, ondertussen is het duidelijk dat er al veel herbouwd is en er nog veel gebouwd wordt, met nog heel wat zichtbare oorlogschade.
Helaas was Nina's hostel volgeboekt (Voor eenmaal doe ik dan geen reservering. De laatste jaren zijn hostels overal ´in´ en iedereen reserveerd via hostelworld.com of hostelbookers.com. Helaas moet ik deze trend volgen voor plaatsen met toeristen ...) en kreeg ik een kamer een straat dichter bij het centrum in een pension, maar ook voor 10euro 20K per nacht. Mogelijk een prive kamer maar zonder de sfeer van een hostel. Wat verder in de straat heeft het rode kruis zich gevestigd in een gebouw tiperend voor de moeilijke periode van het recent verleden, o.a. schade van kogelinslagen .... Toevallig verblijven er ook enkele Deense rode kruis medewerkers in het zewlfde pension. De aanwezigheid van het rode kruis en nog steeds een europese militaire aanwezigheid is meestal een slecht teken voor een land.
De rest van de dag heb ik op weg naar het station de rest van mijn Croatisch geld gewisseld en het enorm station bekeken. Aan het onbemand loket hing de volledige dienstregeling, vier trein per dag! Het trein- / busstation doet dan ook meer aan als een spookstation. (Later meer)
Na deze verplichting nog wat de oude stad rond de oude brug verkend en een 'toeristenmenu' gegeten voor 9,5euro of 20K. Tegen 18h liep de stad leeg, tegen 19h was het donker en was voor ook voor mij tijd de voetjes rust te geven. De vele muggebeten van de de laatste twee dagen irriteren enorm en Mostar komt niet over als een gezellige stad deze tijd van het jaar.
Nu, morgen een nieuwe dag dag enkel om deze stad beter te leren kennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten