In eerste opzicht heeft de oorlog minder littekens nagelaten op deze stad, ook is het centrum minder verlaten dan in Mostar. Bijna alles in de stad is hersteld of nieuw sinds 1996, iets waar de bewoners van Sarajevo erg fier op zijn. Na het georganiseerde bezoek aan de tunnel (Zie 3 foto's) deze middag (12€ / 2uur) verbaasd het mij nog veel meer omdat ongeveer alles kapot geschoten was. Van de 300,000 bewoners zijn er 12,000 gedood, vele meer gewond en ongeveer iedereen heeft lidtekens voor het leven. Onze toergids woonde als zesjarig meisje tijdens de belegering niet ver van de oude stad. Zij spreekt vandaag van de goede relatie met sommige Serviers (Onze chauffeur is etnis Serv) en zeer slechte met andere. Maar als zij over de oorlog spreekt kan je de haat tegen Serviers als het ware in haar stem horen. Een land met de helft Servische bewoners en vier godsdiensten : kristenen, moslims, joden en orthodoxen. Zal dit ooit wel goedkomen ...
Ondanks de koude nachten die gebleven zijn komen de mensen na 06h ook buiten en heeft dit toch een gezelliger geheel. Toen ik de eerste avond op restaurant was met de Britten Gill en ? hadden zij een zelfde indruk van Mostar. Toeristen worden met bussen aangevoerd en tegen 19h vertrekken de laatste bussen en is destad verlaten. De groepen toeristen geleid door een gids zijn ook wel aanwezig in Sarajevo maar hier is de verhouding blijkbaar minder scheefgetrokken.
Als afsluiter van de eerste dag een douche en een aangename nachtrust in goede bedden en een verwarmde kamer. Savonds waren de meeste jeugdige backpackers (Begin ook reeds oud te worden ...) al aan het slapen maar natuurlijk was ik de eerste voor het ontbijt. Slapen dat die kunnen ...
De tweede dag heb ik eerst met tram 3 (Langs sniper vally ... zie foto. Rond deze tramlijn had je de grootste kans door een sluipschutter geraakt te worden. Er werden overal tramvoertuigen achtergelaten zodat de bewoners buiten het zicht kinden blijven. Toch had je ongeveer ZEVEN dagen nodig om van de oude stad tot de luchthaven te komen.) tot het eindpunt, een 'spa resort' gereden. (In het park zijn er vier pas gerenoveerde hotels, Hungria, Austria, Bosnia en Hercigovina. Beetje intenternationaal:) Enkel het park is mooi, maar helaas zijn er een beetje te veel appartementen en winkelsrond gebouwd. Tijdens het terugrit heb ik nog even gestopt aan het station (Zie bericht dag 18). Het viel mij op dat de spoorwegen in Croatie en de federatie (Bosnia - Hercigovina) grote aanganger zijn van klein, kleiner, kleinst. De trein naar Beograd bestaat uit TWEE rijtuigen, een restaurant en een tweede klasse ... KLEINST. Daarna mijn hostel in Beograd gereserveerd met hostelbookers.com. Zij rekenen geen fee aan, maar de basisprijzen zijn navenant aangepast!
In de stad is het opvallend hoeveel bedelende kinderen er zijn in de stad. soms zelf bloodvoets in deze koude. Vandaag waren er groten verkeersproblemen en opvallend veel politie op straat. Blijkt dat morgen Hillary Clinton de nieuwe ambassade van America (Lijkt meer op een fort ... zijn ze bang van iets?) komt openen. Met de voorbereidingen lag het verkeer in de stad volledig in een knoop.
S'avonds nog lekker gegeten met mijn laatste Ka samen met Gill en Alistor. Laatste avond in Sarajevo voor ik naar de vijand Servie vertrek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten