Dag 23, daguitstap Kosovo

Deze morgen ben ik samen met Artur en Denise naar het busstation gegaan. Ik heb een ticketje gekocht voor de bus van 09h naar Pristina in Kosovo (320M) en zij gingen naar Beograd. Vandaag heb ik voor het eerst sinds Sarajevo weer mijn zonnebril kunnen gebruiken ... zalig.
Kort buiten Skopje passeerde mijn derde hands westerse bus - dit is een gekend verschijnsel in minder ontwikkelde landen, langs de amerikaanse ambassade. Net zoals deze van Sarajevo kom je hier zelf met een tank niet binnen! Na de bus vol te tanken, ook een gekend verschijnsel in minder ontwikkelde landen, stonden wij al snel aan de grens met Kosovo.
Deze grenscontrole is de meest uitgebreide deze reis (Vorige reizen veel moeilijker gevallen ...) tot nu toe. Na een deftige grenscontrole van Macedonie, kregen wij een ietwat uitgebreide van KFOR / Kosovo. Buiten de douane en paspoortcontrole moesten wij ook onze naam, paspooetnummer en geboortedatum op een lijst schrijven. Op de bus terug gaf Siro Memo, een local op de bus naast mij, zijn paspoort (?!?) en heb ik hem op de lijst geschreven. In het doorgaan vond ik het komisch de een andere buitenlandse bij een NGO, de vraag kreeg "stamps kosovo in pasport problem?"
Op de weg naar Pristina en in Pristina viel het mij dat overal gebouwd wordt aan wegen en gebouwen ... met vooral Europees geld en US aid. Desondaks is de armoede groot, mensen zoeken overal in de vuilbakken, verkopers van sigaretten per stuk met een standje bestaand uit 10 pakjes, iemand sprak mij aan in het (Opgekuist) busstation in het duits : "geben sie me geld ..." (Neen natuurlijk ... ben geen geldautomaat!), enz.
Jammer genoeg had ik geen tijd, ben 11h30 geariveerd met de eerste bus uit Skopje en de laatste uit Pristina naar skopje vertrekt om 17h00, om enkele mooie plaatsen buiten Pristina te bezoeken. De KFOR is buiten enkele verdwaalde kampen en jeeps niet meer te zien (Zij hebben de lokale politie goed opgeleid, geen enkel buschauffeur durft sneller te rijden dan toeglaten. In andere landen ... zoals Belgie ... is dit niet altijd zo!) en aan de grens keek men zelf niet meer op van een tourist! Ben hier een beetje te laat, maar ik heb er twee stempels in mijn paspoort.
Het dagelijks leven is Pristina is niets bijzonders, er is geen enkele reden deze stad te bezoeken. Het enige dat mijn aandacht trok was de Bill Clinton boulevar met bijhorende standbeeld en vlag. Dit was een beetje TE veel voor mij.