Onderweg naar gare Mersin komen er steeds meer en meer vlaggen in het staartbeeld, alsof ieder huis en ieder voertuig een vlag heeft. Ja feesten kunnen ze ook in Turkije.
Zonder problemen met de trein van 10h30 uit Mersin naar Tarsus. Eenmaal aangekomen heb ik eerst wat rondgelopen op goed geluk om de vele bezienswaardigheden te vinden maar toen ik een foto genbomen had van een toeristische kaart ging dit al een stuk beter. Eerst twijfelde ik wel maar de vele straten met oude vervallen huisjes en enkele gerestaureerde, enkele mooie moskees, oude stadpoorten, de waterput van St. Paul voor 3 LT en de historische weg waren zeker het bezoeken waard. De historische weg was eerst gesloten maar na de middag was er een vriendelijk jufrouwtje die gratis een engelstalige rondleiding gaf. Veel in het engels wist zij niet te zeggen maar zij compenseerde zeker met haar enthosiasme en vriendelijkheid. Van de weg waarvan er naar schatting 5 km over is is 50m bloodgelegd wegens geldgebrek en omdat de moderne stad erover gebouwd is. Onder de weg is er ook een rioolsysteem dat nog perfect kan functioneren en aan beide zijden van de weg is er nog veel overgebleven van de bebowing. Toen ik vermelde dat de zite deze morgen gesloten was verontschuldigde zij zich ... ze was toen nog aan het slapen!
İn het seizoen is Tarsus waarschijnlijk een topatractie gezien de parking aan de St. Paul waterput, de parking was een veelvoud in omvang dan de histaurische site!
Als afsluitertje nog een kippepootje met plakkerige rijst gegeten in het lokale meeneemrestaurant gelegen tussen St. Paul well en de histaurische weg voor 5 LT (2,5 euro). Kort voor 16h00 stond ik terug in Mersim, na de middag kwam er een hevige wind op en dondekere wolken en ik wilde in mijn T-schirt niet in een hevig onweer terecht komen zoals deze van vorige nacht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten