maandag 15 november 2010

Dag 51, verhuis van Damascus in Syrie naar Beiroet in Libanon

 


Na een rode stadsbus te nemen naar het busstation, omdat ik geen geduld had te wachten op groene bus 15 of 67 (Nog niet vermeld maar, bus 35 gaat richting harasta busstation), kwam ik zonder veel problemen aan. Voor de eerste maal dat ik met rugzak in het pullman station kom doen de politie mensen hun werk en moest ik mijn tugzak door de scanner steken.
In de verwarring tussen de bussen heb ik 50 pond betaald aan een loopjongen om mijn rugzak in het kleine busje te steken. Helaas komt het tot schermutselingen tussen twee bagagedragers en moest ik met de politie dreigen waarna er snel een afdroop! Daarna heeft dezelfde bagagedrager nog geprobeert mij koffie en thee te doen betalen ...
Het busje van 10h00 vertrok mooi om 9h30, na politie controle van de passagiers, nauwelijks een derde vol en weg waren wij.
In het totaal hebben wij twee uur nodig gehad om beide grensposten te passeren, vooral omdat een groep amerikaanse dames niet door de controle van Syrie kwamen. Uiteindelijk heeft de chauffeur ze hier achtergelaten! Om Syrie te verlaten heb ik 450 pond moeten betalen voor een vertrek coupon!
Voor wie de optie Damascus - Beiroet overweegt, ik heb voorbij de grens, in de bergen, de spoorlijn gezien en deze is volledig kapot met bruggen ingestort (Foto) enz ...
Voorbij de grens valt het verschil onmiddelijk op, slechte wegen (nieuwe snelweg vanaf de grens naar Beiroet is in aanleg), druk verkeer, veel millitaire checkpoints [Veel goed bezapende checkpoints langs de grote wegen, ook in Beiroet vind je op enorm veel plaatsen bewapende soldaten. Gezien de rellen amper 5 jaar geleden gebeurt zijn, waarbij ongeveer alles onder vuur genomen is, is het tempo waarbij alles herbouwd wordt onvoorstelbaar ... iedere straat heeft nog zijn kapot geschoten gebouwen maar al bij al is dit opnieuw een bruisende europees aandoende stad ...] en veel amerikaanse auto's. De rijstijl van de Libanezen is even slecht als in Syrie ...
Mijn aankomst viel zwaar tegen. Uiteindelijk heb ik een kleine drie uur rondgelopen tot een overnachting vond. Mijn eerste aanbod was voor een matras in een onbetrouwbaar hotelletje net buiten het busstation voor 50 dollar! Na 5 volgeboekte hotels ben in in het casa d'or beland, in het stadsdeel Hamra, voor het onvoorstelbare bedrag van 121 dollar per nacht. Ja in een single moderne kamer met badkamer, kleine keuken, airco, TV met westerse zenders en een prachtig ontbijt inbegrepen maar ik zat gisteren avond in een dipje ... kan je het geloven!!! Blijkt het een week vakantie te zijn, iedereen naar Beiroet, en alles volgeboekt. Na een nacht slapen heb ik besloten mijn verblijf in Libanon in te korten tot 3 nachten. De eerste avond heb ik buiten effe te pinnen (Hollandse invloed ...) en nog lekker te eten op de hoek niet veel meer gedaan.
Vandaag heb ik de stad wat verkend, het busstation informatie gezocht en mijn plan voor de komende dagen op punt stellen.
Beiroet voelt onvoorstelbaar europees aan, opnieuw kerktorens met belgeluid tussen de moskees, massal vrouwen met korte rokken en decollete in het straatbeeld, dure winkels en bier (Almaza, libanon, ...). Wat een aanpassing ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten