vrijdag 24 december 2010

Dag 90, doortocht Haifa.

Daha'i gardens
Grafsteenwinkel te Haifa centrum

Na het klein ontbijt te Tiberias hostel te Tiberias ben ik met een andere Belg uit Ninove naar het station gegaan en voor 26 shekel op bus 430 gestapt. Met hetzelfde ticket konden we op stadbus 103 rijden tot het station en in totaal twee uur later stonden we in port inn. Ik voor een nacht (Opnieuw 105 shekel voor een nacht met ontbijt.) en Bert enkel zijn bagage tot hij de trein neemt naar de luchthaven deze avond. Samen hebben we de Daha'i gardens bezocht. De gratis tour door de tuinen van dit geloof is ietwat saai. De tuinen zijn symetrisch en bijna perfectionischtisch onderhouden en daardoor een beetje saai. Tja, het heeft maar 250 mijloen dollar gekost met dodaties van de gelovigen ... wat wel je voor dit bedragje!
S'avonds hebben we nog met Tamar uit australi enkel biertjes gedronken tot Bert weg moest met de trein. Zijn resterende shekels heb ik terwijl ook overgenomen, voor ons beiden een voordeel. Met stille dorm genoten en deze biertjes heb ik daarna van een goede nachtrust kunnen genieten.

De volgende ochtend kwam ik al snel tot het besluit dat ik mijn handdoek vergeten was in Tiberias. Na het ontbijt was dit mijn eerste opdracht deze morgen voor ik naar het station vertrok. In een winkel net buiten por inn kon ik een zachte handdoek kopen aan 50% voor 9.95 shekel. Dat probleem is dan ook opgelost. Kort voor 10h stond ik nog in het station en voor 28.5 shekel had ik een ticket naar Tel Aviv.
Een uurtje in een modern duitse trein dat zeker voor de helft gevuld was met (gewapende) soldaten stond ik buiten Tel Aviv Hashalom. Nog een uurtje te voet door deze moderne stad en ik stond voor hostel Hayarkon 48. Het vervolg valt in het volgende bericht ...

donderdag 23 december 2010

Dag 88 - 89, Tiberias

Eerste dag Tiberas
Vertrek uit Tiberas met volle moed ...
Yardenit baptismel site
Net voor de kapotte fiets, zicht op Tiberas en Galilei meer
Kapotte fiets te En Gev
Grieks orthodokse kerk
De zon gaat onder ... NIET goed maar prachtig!


Nog even afcheid van de Colobianen ...

Van het centraal station in Haifa stonden Pedro en ik met bus 103 al snel in het noordelijk busstation. Ongeveer iedere 30 minuten rijdt bus 430 tussen Haifa en Tiberias. Het ticket kostte ons 26 shekel p.p.. Een uurtje rijden en de bus stond in het busstation in het centrum, op 5 minuten wandelen van hostel Tiberias. Twee nachten met een zeer klein ontbijt en voor 75 shekel per nacht. De kamers zijn allemaal kamers van 4 personen met aan weder zijden van de centrale ruimte en rij kamers. Basic maar best gezellig.
Deze middag hebben we bij Aviv hostel / hotel nog fietsen gereserveerd voor morgen aan 60 shekel p.p. met een pechdienst inbegrepen als we een platte band hebben. Verder nog de stad te voet verkend en ik kan zeggen absoluut niets te zien. Een falafel en we kunnen slaapjes doen.

Gisteren in Tiberas, Aviv hostel / hotel, hebben Pablo en ik een fiets gehuurd voor 60 shekel per stuk. Deze morgen stonden we na 07h00 aan de deur en vertrokken we volle moed aan onze rondrit van het galelei meer. Wij zijn tegenwijzerzin gereden en buiten de vele zichten en kleine opvallendheden hebben we volgende plaatsen bezocht. Yardenit baptismel site was onze eerste grote stop. De rivier waar Jezus gedoopt geweest is wordt nu ... euh ... zeg maar comercieel uitgebaad. Buiten dat hadden we geluk dat er weinig mensen waren en we hebben dan ook rustig de zeer symbolische plaats kunnen verkennen.
De volgende uren waren nogal saai, weinig te zien, tot net voor En Gev. Er klemde een zeer klein stokje tussen mijn ketting en tandwielen en enkele seconden later was het volledig syteem dubbel geplooid. Er zat niets anders op dan Aviv op te bellen en te En Gev te wachten. Een uurtje later stonde ze daar met een nieuwe fiets, eentje met duidelijk een harder zadel (!!!). Tegen 14h00 kregen we toch wat honger en in een klein pompstation konden we een zeer goede sandwiche kopen voor weinig geld.
Na de middag, over de laatste 20 kilometer, reden we door het meest interresante deel van het meer. We hebben drie kerken gedaan op een rij. De eerste, een prachtig grieks orthodoks kerkje, was absoluut de mooiste van allemaal. Ik denk dat de foto's hier meer zeggen ...
Helaas was het laatste uur van onze rit donker en bijzonder gevaarlijk. Wegens geen straatverlichting, geen lichten en geen reflectoren op onze fiets zagen de automobilisten ons niet en werden we meermaals net niet aangereden. Pas nu ben ik een beetje bekomen van deze stomiteit van ons wege ... maar eind goed al goed, ik leef nog zonder kleerscheuren en dat is het belangrijkste!
Conclutie is dat het galelei meer verkennen een leuke manier is maar de volledige 65 kilometer rondrijden in een dag is een minder goed idee.

dinsdag 21 december 2010

Dag 84 - 88, eerste maal Haifa

eerste deel treinrit uit Jeruzalem ...



 

Van links naar rechts, Pedro uit argentinie, een Flamman extreme en Julie uit France ...

Na een avond te veel bier voel ik mij deze ochtend echt ziek. Het verbruik papieren zakdoeken is dramatisch gestegen maar we moeten weg ...
Met bus 6 van Jaffa road (Deze bus rijdt via het centraal busstation tot malcha station, een van de gemakkelijkste stadsbussen.) stond ik voor 6.2 shekel een klein uur na vertrek uit citadel hostel in station malcha. Na uitgebreid mijn rugzak uiteen gehaald te hebben, wegens geen schanner (!?!), kon ik mijn ticket kopen voor 45 shekel. 5 minuten later arriveerde mijn trein en kon de rit beginnen. Het eerste deel reed de moderne en confortabele trein met een slakkegang tussen de prachtige heuvels, een ware verademing na de vele bussen. Een uurtje later stond ik al in Tel aviv, een korte overstap en ik zat in een andere moderne Duitse trein richting Haifa. Met alle engeltalige aanduidingen en aankondigingen is het extreem gemakkelijk, snel en goedkoop de trein te nemen. Dit in tegenstelling tot de bewering van de resigeidsen! In totaal stond ik in drie uur van Jeruzalem in Haifa. Enkel opletten ik kreeg wel onder mijn voeten geen foto's te nemen van de trein en personeel op de stations. Enkel van de stations zelf is het toegelaten, tja ... !?!
In 5 minuten stond ik aan de deur van de port inn, een hostel met alle faciliteiten en best een aangename sfeer. (105 shekel p.p. met ontbijt in dorm room) In de tuin raakte ik al snel aan de praat met enkel hostelgenoten. Twee duitse toersiten, een soldaat die morgen aan zijn dienst begint en een beroepsmilitair die problemen heeft met Belgen. Wij hebben de joden laten vallen ...! Samen met Daniel en Adrien van Stutgard heb ik nog een gezellige avond gehad met Ierisch beer en een lokaal eten en muziek op de achtergrond.
Mijn eerste volle dag in Haifa heb ik niets gedaan. Na het uitgebreid ontbijt een uurtje rondgelopen maar ik was zo moe en het regende waardoor ik besloten heb er de brui aan te geven. Gelukkig was er een gezellige sfeer met de vele toeristen in de 'living'. Zo hebben we nog een piza besteld en drank besteld om de innerlijke mens te verzorgen.
Ondertussen hebben vele ook opgemerkt dat er een ombetrouwbare persoon in mijn dorm zit. Maar hier meer over in andere berichten ...
De laatste dag heb ik Nazareth bezocht (zie bericht) en heb ik in een uurtje internet rnet mijn verdere route min of meer vastgelegd tot de boot te Ashdod (...). Een belangrijke stap voor de orgenisatie in mijn reis. En zeggen dat reizen niet stresserend is!
De laatste avond was opnieuw gezellig te port inn. Na een biertje en rijst met Pedro kwam Julie uit France erbij zitten. Toen later nog enkele Francaisen erbij kwamen zitten werd de conversatie een stuk geanimeerder. Zo werd mij verteld dat de vele Hollanders met hun sleurhut die wij iedere zomer zien passeren in Belgie richting France niet echt welkom zijn. Zij brengen alles mee en spenderen absoluut niets in France! Tja ... niets nieuw onder de zon nietwaar ...? Julie klaagde over de Arabische mannen, zij hebben maar een doel als zij een westerse vrouw aanspreken ...!?! Zij voelde zich enorm onveilig in de palestijnse gebieden hierdoor. En in deze gebieden zijn de mannen nog zeer beschaafd ...

Dag 87, uitstapje naar Nazareth


Grieks orthodokse kerk

Baha'i gardens

Na een goed ontbijt en een prachtige zonsopgang zijn Pedro en ik volle moed vertrokken. Voor het station Hashona hadden we al snel een bus 331 vast voor 16.7 shekel naar Nazareth. De bus reed tot het begin van de souk. Van hier is het een kleine 5 minuten wandelen tot de reden om Nazareth te bezoeken. Iedereen is kristelijk opgevoed is zal wel weten waarom Nazareth moet bezocht worden, ik zal hierover verder niets over zeggen. In de moderne Kathedraal, met veel gewapend beton, is het een komen en gaan van peldrims en toeristen. De grote groepen zuid-afrikanen uit Jeruzalem waren hier ook geariveerd. Toevallig was er een groep koreanen die een misdienst kregen en wij zijn er maar bijgesprongen. Helaas heb ik er niets van begrepen maar de ervaring was meer dan voldoende. Daarna hebben we nog verder de berg opgelopen tot "Mary's well" die gepromoveerd was tot de lokale urinoir. Buiten nog een kerkje of twee en een souk die grotendeels gesloten is kan ik niets meer vertellen over Nazareth. De stad zelf is het bezoeken niet waard en wij hadden alles gezien in enkele uren. Nog falafel en humus gegeten en als desert kunafa in de 'sweetshop' op de hoek.

Omdat we veel tijd over hadden hebben we nog de Bada'i gardens gedaan in Haifa. Met de metro eerst naar de top voor 6.2 shekel en vandaar te voet. Omdat we de enige tour op de middag gemist hadden zijn we rond de tuin naar beneden gelopen. Buiten de tuin kan je ook veel zien van de tuin zelf. De tuin is onvoorstelbaar indrukwekkend en moet enorme kapitalen gekost hebben. Blijkbaar is dit de belangrijkste plaats voor een geloof dat een kleine 200 jaar geleden gesticht is. Ik had er nog nooit van gehoord maar de volgende ochtend heb ik gepraat met een aantal volgelingen uit alle delen van de wereld die op pelgrim waren. Ongeveer de helft van de bewoners van de port inn zijn volgelingen van deze religie. Hebben zij mij zelf verteld de volgende ochtend over het ontbijt.

zondag 19 december 2010

Dag 86, uitstapje naar Akko

Prison museum met extreme beveiliging


Tunnel

Pedro in de haven

Humus met vers brood, hmmmm ...



Nog wat napraten ...

 Deze morgen had ik na het uitgebreid ontbijt te port inn ben ik samen met Pedro uit Argentinie vertrokken naar station Hashomna om de hoek. Toen net hiervoor een ietwat irriterende en mentaal onstabiele gast uit mijn kamer was vertrokken was de dag goed ingezet. In het station natuurlijk de gebruikelijke scanners, metaaldetectoren en de gebruikelijke vragen zoals "have you any guns with you, any automatic waepons, ..." (Ik ben hier niet aan het zeveren!!!) konden we binnen, ticketje kopen (14.5 shekel enkel) en op oinze trein wachten. Na een paar foto's in't geniep reed onze trein binnen. Na een confortabele 20 minuten treinrit stonden we al in Ako. Een rustige wandeling later stonden we aan het begin van de oude stad. Er heerst een zeer ontspannen sfeer in deze stad, waar alle huizen bewoond zijn en alle religies in harmonie samne leven. Hier kan het ...
Vooral de stadmuur aan de vuurtoren en het kleine visserhaventje zijn prachtig. Natuurlijk hebben we uren rondgezworven in de kleine straatjes, zeer lekkere en goedkope humus gegeten en genoten van de haven. De templars tunnel die ik bezocht heb was duidelijk te klein, de bovenkant kwam soms maar aan mijn broeksriem maar het was goedkoop, ik kreeg studenten korting! De Al-Zazzar moskee was 10 shekel en een gids voor dit kleine plaatsje 0 shekel. Dat laatste was net iets te veel voor mij.
Aan de inkom van het prison museum werden we onvoorstelbaar grondig onderzocht. Toen ze de Syrische stempels zagen werd versterking opgeropen om ons nog beter te kunnen onderzoeken. Zelf de foto's van Pedro's camera werden bekeken. Omdat dit museum onder het ministerie van defentie valt. Geloof mij, er is hier absoluut NIETS op de blazen, het is een oud fort dat de Britten in de jaren 40 omgebouwd hebben tot gevangenis voor verzetstrijders.

Pas toen de zon onderging hebben we besloten terug af te zakken naar Haifa. In het station werden we opnieuw gevraagd of we vuurwapens op zak hadden ...! Nog gezellig wat drinken in de tuin van port inn, eentje roken, wat internet en de dag zit er al weer op.

Ik kan ook melden dat mij verkoudheid veel verbeterd is. Het verbruik papieren zakdoekjes is aan het dalen.