Gelukkig heb ik nog even op internet gezeten net voor ik vertrok of ik ging in Aleppo (Halep) in het verkeerde stadsdeel zitten! Om de avond af te sluiten en wat tijd te doden heb ik nog een wandelingetje gedaan langs de boulevar.Met de trein van 10h50 in Mersin had ik nog 2h tijd om mijn slaper (uit Mersin) te halen. Een vriendelijke local knoopte nog een babeltje aan over de geschiedenis van de spoorlijn Istanbul - Damascus. Hoe Duitsers deze aangelegd hebben en er een uur buiten Adana een duits kerkhof is met arbeidsongevallen tijdens deze aanleg met o.a. een Duitse ingenieuse!
Na een valse poging gisteren in het internetcafe kan ik vandaag eindelijk verder doen op eentje die wel werkt.
Trein 61402 Adana - Aleppo (Halep) symboliseerd een beetje de volgende fase in mijn reis. Het begin van het gedeelte midden oosten, de moeilijkste fase van de volledige reis. Om middennacht kwam onze trein stipt aan en vertrok om 00h05 waardoor ik strikt gezien vertrek op 30 oktober. De aankomst is voorzien om 08h10 te Aleppo.
Op het perron hab ik nog een korte babbel met Clive, een Brit die rondreist op een `shoestric budjed`. De eerste indruk die de 5 rijtuigen geven van onze trein is niet positief. Relatief confortabele rijtuigen, zeker de mijne met coupe`s, maar er zit een geur in alle rijtuigen. Later zal ik vertellen waarvan!
Iedereen (Alle naar schatting 8 passagiers waarvan twee buitenlanders) moest instappen via een deur, deze van het barrijtuig (Foto), en na een korte verwarrende verdeling kreeg ik een willekeurige coupe toegewezen ... er was toch keuze genoeg. (Naast de aanduidingen van het rijtuig zelf waren overal ook plaatjes bevestigd van een Duitse reisbureau ... gebruiken deze trein blijkbaar ...) Gelukkig was er de verwarming om mij warm te houden ... was wel dertig graden!
Aande grens moest iedreen uitstappen aan de Turkse controle (enkel paspoort) en dan de Syrische. Eerst moest ik ook uitstappen, halverwege moest ik terug ... bagage, in mijn coupe kwam er een grenswachter achter en bekeek vlugm mijn rugzakje, dan moest ik met mijn paspoort toch naar de `passanger hall`. Daar werd mijn paspoort grondig door de PC gehaald en moest ik een kaatr invullen. Nadat ik vlug deze kaart ingevuld had, moest ik mijn werk uitleggen ("CFS Belgica ...") en had het woord "Damme" blijkbaar een grappige betekenis in Syria. Op het einde kregen ik en Clive de paspoorten van elkaar terug (Alle buitenlanders zien er hetzelfde uit zeker?) en hebben wij deze maar zelf uitgewisseld.
Het spoor van deze historische spoorlijn (...) voorbij de grens is ietwat van een bedenkelijke staat ... euh zeg maar ver buiten de Belgische normen! Als ik in de gang liep moest ik mij schoren tussen beiden wanden ... en de trein reeds nauwlijks 20 km! De Syrische diesel was duidelijk van leeftijd van alle rijtuigen zaten volledig onder het roet en stonken er ook naar. Toen ik de wc wilde gebruiken had ik eerst 5 minuten werk het roet van alle essentiele onderdelen te verwijderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten